Zasadniczo finansowanie przez pracodawcę zatrudnionym osobom parkingu stanowi dla nich przychód, od którego należy naliczać składki ZUS i zaliczkę podatkową. Jednakże nie zawsze. Wszakże wartość udostępnianego na podstawie przepisów o wynagradzaniu za pewną odpłatnością pracownikom i zleceniobiorcom świadczenia w postaci miejsc parkingowych, korzysta ze zwolnienia z oskładkowania. Tak wynika z interpretacji indywidualnej ZUS z 21 września 2018 r., sygn. WPI/200000/43/1039/2018.
Konstrukcja powyższego przepisu wskazuje, ze jeżeli świadczenia (korzyści) uzyskiwane przez pracownika z tytułu stosunku pracy i stanowiące jego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikają z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, regulujących uprawnienie do ich zakupu po cenach niższych niż detaliczne (częściową odpłatność pracownika) – to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek ZUS. Korzyść uzyskiwana przez pracownika musi przy tym przybrać formę niepieniężną – formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi. Tak stanowi § 2 ust. 2 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
W świetle przytoczonego przepisu, składki zusowskie nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów bądź usług jedynie za częściową ich odpłatnością. Częściowa ich odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu artykułów, przedmiotów lub usług.
W sprawie, w której wydano przywołaną interpretację zusowską, pracodawca planuje zmianą siedziby w związku z wynajęciem nowo oddawanej przestrzeni biurowej. Nowa lokalizacja siedziby nie zapewnia wystarczającej ilości miejsc parkingowych biorąc pod uwagę skalę działalności gospodarczej zakładu pracy jak i ilość jego pracowników/zleceniobiorców. W związku z tym, pracodawca zamierza zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie najem kilkudziesięciu miejsc parkingowych na parkingu znajdującym się w pobliżu swojej nowej lokalizacji. Na podstawie przedmiotowej umowy podmiot zatrudniający zobowiąże się do zapłaty czynszu, którego wysokość będzie zależna od liczby najmowanych miejsc parkingowych. Część miejsc parkingowych zostanie wykorzystana na potrzeby własne tj. parkowanie pojazdów stanowiących własność pracodawcy. Ponadto przewidziana jest również możliwość udostępnienia osobom uprawnionym nabycie świadczeń parkingowych w ramach planowanej umowy najmu. Osoby uprawnione będą mogły skorzystać z opisanej powyżej korzyści na podstawie wprowadzonych przez zakład pracy przepisów o wynagradzaniu. Na tę okoliczność pracodawca dofinansuje osobom uprawnionym możliwość nabycia świadczeń parkingowych, które będą stanowić przychód dla korzystających z nich osób.
Uwzględniając powyższe, organ rentowy uznał, że wartość współfinansowanego przez zakład pracy świadczenia w postaci udostępnienia miejsc parkingowych dla pracowników i zleceniobiorców, na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia składkowego, może podlegać wyłączeniu z podstawy wymiaru danin na rzecz ZUS.
Wcześniej podobnie stwierdzono w interpretacjach indywidualnych ZUS:
- z dnia 17 maja 2018 r. (sygn. WPI/200000/43/549/2018)
- z dnia 30 czerwca 2015 r. (sygn. WPI/200000/43/691/2015).
Warto w tym miejscu zauważyć, że w kwestii oskładkowania podnajmu pracownikowi miejsca parkingowego oferowanego za częściową odpłatnością, inne zdanie wyraził ZUS w interpretacji z 15 stycznia 2016 r., sygn. DI/100000/43/1462/2015. Zaprezentowano w niej pogląd, iż w przypadku podnajmu miejsca postojowego (parkingowego), czyli oddania pracownikowi wynajętej rzeczy do używania za częściową odpłatnością, trudno mówić o zakupie artykułu, przedmiotu czy usługi po cenie niższej niż detaliczna, przez co nie da się względem takiego świadczenia zastosować wyłączenia z podstawy składek ZUS. Zgodnie z przyjętą definicją cena detaliczna jest ceną jednostkową, za którą konsumentowi oferowany jest dany produkt lub usługa. W myśl art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Jednocześnie, jak stanowi art. 668 § 1 Kodeksu cywilnego najemca może rzecz najętą oddać w całości lub w części osobie trzeciej do bezpłatnego używania albo w podnajem, jeżeli umowa mu tego nie zabrania. W razie oddania rzeczy osobie trzeciej zarówno najemca jak i osoba trzecia są odpowiedzialni względem wynajmującego za to, że rzecz najęta będzie używana zgodnie z obowiązkami zapisanymi w umowie najmu. Pisaliśmy o tym we wpisie: Nie wszystkie świadczenia współfinansowane przez zatrudnionych korzystają z wyłączenia z ZUS.
W razie powzięcia wątpliwości co do tego, czy ozusowywać konkretne świadczenie pozapłacowe czy też nie, zaleca się wystąpienie do ZUS z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji.
